facebook image

Historia Banku Spółdzielczego
w Połańcu

Tel. 15 865 00 71

Działalność Kasy Spółdzielczej w Połańcu datuje się od 1922 r. Była to Kasa Stefczyka. W czasie II Wojny Światowej działalność Kasy została ograniczona. Jej ożywienie nastąpiło dopiero po wojnie. Na podstawie Dekretu o reformie bankowej z 1948 r. nastąpiło łączenie Kas Stefczyka. Kasa Spółdzielcza w Połańcu została przeniesiona do Osieka, a w Połańcu utworzono jedynie podległy jej Punkt Kasowy.
Dopiero w roku 1962 po staraniach mieszkańców gminy utworzono w Połańcu samodzielną Kasę Spółdzielczą.

Na przestrzeni lat banki w całym kraju rozwijały się w podobny sposób od Kasy Stefczyka poprzez Kasę Spółdzielczą, Spółdzielnię Oszczędnościowo-Pożyczkowa i Bank Spółdzielczy na dzień dzisiejszy

W roku 1966 z inicjatywy byłego Kierownika Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowej Pana Juliana Roguza rozpoczęto budowę nowego budynku Banku przy ulicy Zrębińskiej, który oddano do użytku w roku 1969.

Do roku 1977 działalność Banku ograniczała się do terenu gminy Połaniec. Podczas unifikacji gminy (w 1977 r.) Bank Spółdzielczy w Łubnicach została połączony z Bankiem Spółdzielczym w Połańcu, który z lokalnej instytucji stał się bankiem w pełni tego słowa znaczeniu i obsługiwał wszystkie instytucje działające na rzecz rolnictwa.

Rozkwit Banku nie trwał długo. W 1982 r. reaktywowano Bank Spółdzielczy w Łubnicach. Działalność Banku w Połańcu została ograniczona. Oprócz ograniczonego terenu działania Bank przestał obsługiwać instytucje, które wcześniej związane były z rolnictwem. Bankom Spółdzielczym zaczęło brakować podstawowego klienta, do którego zostały powołane.
Bank nasz po przeniesieniu siedziby w roku 1990 na ulice Krakowską 3 został zmuszony do szukania innego w charakterze nieznanego klienta.

Dzięki intensywnej pracy samorządu i całego zespołu pracowniczego Bank nasz został przekształcony na bank komercyjny chociaż w nazwie pozostał bankiem spółdzielczym.
Sięgając po nieznanego dla nas klienta byliśmy narażeni na ryzyko czy podołamy nowym zadaniom, jak również jego nieufność. Rozkwit Banku pokazał, że warto było podjąć ryzyko, bo już w 1992 roku na posiedzeniu Zarządu i Rady Nadzorczej została podjęta decyzja o budowie nowego budynku Banku. W 1994 r. został on oddany do użytku.

Aby sprostać wymogom rynku i zapewnić dalszy rozwój Banku, Bank wydłużył godziny pracy wprowadzając pracę dwuzmianową.
Po 45 latach pracy naszego Banku możemy stwierdzić, że Bank jest instytucją godną zaufania, zatrudnia coraz więcej pracowników, przygotowuje młodzież do pracy w bankach i innych instytucjach finansowych.